პოსტაპოკალიფსური მოგონება

ერთი ამბის მოყოლა მინდა. რატომ მოვყევი ბოლოს გეტყვით. თარიღიც ზუსტად მახსოვს და თამაშიც. 2003 წლის 12 ოქტომბერს ეროვნული ლიგა 2-ის მე-9 ტურის მატჩში ზესტაფონი ამერს მასპინძლობდა. სტადიონზე გახლდით. ტრიბუნაზე სულ თხუთმეტი-ოცი კაცი ვიქნებოდით. მათგან, დაახლოებით ნახევარი თბილისიდან ამერს იყო ჩამოყოლილი. სტადიონი მიტოვებულ ტერიტორიას ჰგავდა, პოსტაპოკალიფსურ ფილმებში რომ არის. გასახდელებში წყალი არ მოდიოდა. შესვენებისას გუნდებმა მოედანზევე… Continue reading პოსტაპოკალიფსური მოგონება

ფიქრები ჯიგარზე

მართლაცდა რა არის ჯიგარი? ღვიძლი რომ არის გასაგებია, მაგრამ მაშინ რას შეიძლება ნიშნავდეს მოწოდება „ჯიგრით ითამაშეთ“ — ღვიძლით ითამაშეთ? როგორც ჩანს, საქმე გვაქვს გამოთქმასთან, რომელსაც დაზუსტება სჭირდება. ხუმრობა გვერდით იყოს და ცხადია, ფეხბურთელს ჯიგრით თამაშისკენ რომ მოუწოდებ, ესე იგი მონდომებას სთხოვ, მაგრამ სწორედ აქ იწყება გაურკვევლობა. შენ გგონია ფეხბურთელებს თვითონ არ უნდათ მოგება? — გეკითხება… Continue reading ფიქრები ჯიგარზე